Z tej samej beczki

Jak się ma chorego w domu, to  w zasadzie temat na okrągło jest ten sam...

Od początku choroby, czyli od jakiś pięciu lat cały czas poszukuję "cudownego antidotum" na  podstępne choróbsko Marudy! 
Medycyna alopatyczna pisze, że jest to choroba przewlekła, nieuleczalna i bardzo podstępna.  Mogę się zgodzić jedynie z tym, że podstępna, bo już niejednokrotnie atakowała nagle i niespodziewanie. Ale czy nieuleczalna? Z tym jakoś nie mogę się pogodzić! Dlaczego. Ano dlatego, że nie szuka się jej przyczyny, a leczy jedynie objawy.Właściwie obecnie to tylko sterydy w ustalonej dawce i antybiotyk przy zapaleniu górnych dróg oddechowych.

Dwa lata temu doszło do krytycznego zaostrzenia choroby - kilkukrotna hospitalizacja, karetki pogotowia, SOR-y we wszystkich najbliższych placówkach. Wówczas z palety leków dla tego schorzenia podano wszystko, wręcz wyczerpano sposoby leczenia. Doktor prowadząca powiedziała Marudzie - cytuję: "-jeśli wierzy pan w Boga to proszę się modlić, bo ja ze swej strony zrobiłam już wszystko, zastosowałam to czego mnie nauczono i nie wiem co dalej". Kiedyś słyszało się takie teksty od pacjentów, ale nie wiadomo było, czy to prawda czy raczej wymysł schorowanego człowieka. Ale nie! Okazuje się, że jeszcze teraz w dobie ogromnych postępów, uczeni w medycynie posiłkują się takimi tekstami.
Dobrze, że ten mój chłop z upływem lat nabrał dystansu do tego co dzieje się z nim i wokół niego i nie zszedł na zawał. Skomentował to jedynie krótkim zdaniem - co ma być to będzie! I słusznie! Ja też jestem tego zdania. Ale...??!! Nie wszystko można pozostawić losowi, albo na pastwę losu.

Wcześniej próbowałam namówić go na radykalne oczyszczenie organizmu, i nawet udało się dwu czy trzykrotnie wyjechać na wczasy z dietą warzywno-owocową, ale nie był przekonany co do skuteczności tej diety. Szło mu opornie. Był niezadowolony, ciężko to znosił. Nie korzystał też z wykładów, które wiele by mu wyjaśniły i poprzestawiały w głowie. Czasami nawet ironizował! A po powrocie do domu rzucał się na żarcie ze zdwojoną siłą! Bo jak mówi jedna z moich ulubionych blogerek - ze wszystkim trzeba rezonować! A on z tym nie rezonował! Kochał, i kocha jeść i nie lubi się umartwiać.

Zdarzył się jednak taki moment w tej chorobie, kiedy Maruda uwierzył, że dieta czyni cuda.

Konsekwencją alergicznego ziarniniakowatego zapalenia naczyń (Churg-Strauss) jest uszkodzenie narządów wewnętrznych, głównie serca, nerek i wątroby. I wszystkie te narządy uległy uszkodzeniu, w stopniu znacznym. Jako pierwsza zregenerowała się wątroba. Serce, baaardzo bardzo powoli, ale szło do przodu. Najdłużej walczyliśmy z nerkami. Nie pomagały leki moczopędne, ograniczenie białka do 10 dkg/dobę. Wysoki poziom kreatyniny, a co za tym idzie niski GFR zapowiadał zbliżające się dializy. 
Chłop zupełnie nieświadomy tego co go czeka, dalej szedł w zaparte i o żadnej diecie nie chciał słyszeć! Dopiero po łopatologicznym wyłuszczeniu materii, pokazaniu zdjęć pacjentów dializowanych, zaczęło coś docierać do rycerza z zakutym łbem!

 Dokładnie przez okres dwóch tygodni stosowaliśmy dietę ziemniaczaną, którą stosuje się - z powodzeniem - w zaawansowanej niewydolności nerek. Posiłkowaliśmy się też sokiem albo herbatą z młodej pokrzywy.
( O pokrzywie w bardzo przekonujący sposób mówi też pewna vlogerka - lin wrzucę poniżej!)

Dieta wbrew pozorom nie była uciążliwa ani niezjadliwa - przeciwnie!

No i co???!!!! No i stał się CUD! Kreatynina z poziomu grubo powyżej 3 (teraz dokładnie nie pamiętam) spadła do poziomu 1,1. I dopiero wtedy zaczęły działać leki moczopędne i ograniczenie białka w diecie. Poziom kreatyniny ustabilizował się. Nerki zostały uratowane.

Całe to zdarzenie uświadomiło Marudzie, że jednak nie tabletka chemiczna, a być może oczyszczenie organizmu, a co za tym idzie przywrócenie prawidłowej hemostazy przywróci mu zdrowie...?!

Obiecany link...

c.d.n.