niedzielne granie

Alicjo, mówisz i masz! ;))

Kochani idźcie i czyńcie swoją powinność!
 Może tym razem uda się upolować właściwego Zwierzaka ;)


Ps. utwór wiekowy a jakże aktualny!

niedzielne granie...

dzisiaj będzie inaczej - niedzielne granie....w kuchni!

zapiekana cukinia :)

- cukinia
- tymianek
- pieprz Cayenne
- sól (morska, gruboziarnista)

farsz
- oliwa z oliwek
- uprażone pestki dyni, słonecznika
- 1 papryka czerwona
- cebula 
- 2-3 ząbki czosnku
- ser feta
- 1 pomidor świeży i kilka suszonych (1/2 słoiczka)
- miąższ z wydrążonej cukinii

wykonanie

wydrążyć cukinie, oprószyć środki j.w. - nie zmieniać kolejności

1. uprażyć nasiona na suchej patelni i odstawić
2. pokroić cebulę w kostkę, udusić na oliwie z oliwek dodając wydrążony miąższ-po uduszeniu przełożyć do miski
3. do farszu z cebulą dodać:paprykę i pomidora pokrojone w kostkę, suszone pomidory, prażone pestki, ser feta, wycisnąć przez praskę czosnek - wszystko delikatnie wymieszać doprawiając solą, pieprzem i rozmarynem
4. nadziewać cukinie, następnie zapiec w temp. 180 stopni C przez około 45-55 min.

Smacznego i pięknej niedzieli ♥

Nic dwa razy

Wisława Szymborska

                          Nic dwa razy się nie zdarza 

                           i nie zdarzy. Z tej przyczyny
                           zrodziliśmy się bez wprawy
                           i pomrzemy bez rutyny.

                          Choćbyśmy uczniami byli
                            najtępszymi w szkole świata,
                            nie będziemy repetować
                            żadnej zimy ani lata.

                          Żaden dzień się nie powtórzy,
                           nie ma dwóch podobnych nocy,
                           dwóch tych samych pocałunków,
                           dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

                         Wczoraj, kiedy twoje imię
                          ktoś wymówił przy mnie głośno,
                          tak mi było, jakby róża
                          przez otwarte wpadła okno.

                        Dziś, kiedy jesteśmy razem,
                         odwróciłam twarz ku ścianie.
                         Róża? Jak wygląda róża?
                         Czy to kwiat? A może kamień?

                        Czemu ty się, zła godzino,
                         z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
                         Jesteś - a więc musisz minąć.
                         Miniesz - a więc to jest piękne.

                        Uśmiechnięci, współobjęci
                         spróbujemy szukać zgody,
                         choć różnimy się od siebie
                         jak dwie krople czystej wody.