Translate

poniedziałek, 31 grudnia 2018

Nowy Rok


"Stary Rok mija, lecz marzenia zostają,
Niech one się Tobie wszystkie spełniają
I z Nowym Rokiem niech los Ci się odmieni,
A ogród życia wnet się zazieleni."


Kochani,
szukałam słów na oryginalne życzenia, tak by było jakoś inaczej i z polotem, ale pomyślałam, że to nie ważne! Że ważne to co od serca...! A więc tak od serca, tak zwyczajnie, ale szczerze życzę Wam, abyście zawsze byli sobą! Częściej myśleli o sobie niż o innych, i nie bali się tego, bo świata nie zbawicie. Każdy ma swoja drogę życia i sam musi ją przejść. Myślcie o sobie pozytywnie, bo to co o sobie myślisz definiuje twoją tożsamość, i nie chodzi tu oto aby sobie pobłażać, ale umieć sobie wybaczyć, wyciągnąć wnioski i zmotywować do działania. Bądźcie wdzięczni (za wszystko) każdego dnia, wyróbcie w sobie ten nawyk! Gwarantuje on wspaniałe emocje i dodaje siły. Otwórzcie się na nowe doświadczenia, na ciekawość, na kreatywność...Mówcie życiu "tak" i "chcę", a zajdziecie tak daleko i będziecie tak szczęśliwi jak Forrest Gump! :)

Ps. Kochani, to jest już ostatni post. U mnie nie najgorzej, wszystkie formalności związane ze sprzedażą domu oraz kupnem nowego mieszkanka  zostały załatwione. W najbliższym czasie czeka nas przeprowadzka w nowe miejsce. Teraz jestem już spokojniejsza. Będzie dobrze!! Bo co ma nie być???!!! Zresztą będzie co ma być! ;)) I to tyle ...Buziaki:*


poniedziałek, 24 grudnia 2018

"Pomódlmy Się W Noc Betlejemską.."




Pomódlmy się w Noc Betlejemską
W Noc Szczęśliwego Rozwiązania
By wszystko nam się rozplątało
Węzły, konflikty, powikłania.
Oby się wszystkie trudne sprawy
Porozkręcały jak supełki
Własne ambicje i urazy
Zaczęły śmieszyć jak kukiełki.
I oby w nas złośliwe jędze
Pozamieniały się w owieczki
A w oczach mądre łzy stanęły
Jak na choince barwnej świeczki.
By anioł podarł każdy dramat
Aż do rozdziału ostatniego
Kładąc na serce pogmatwane
Jak na osiołka – kompres śniegu.
Aby się wszystko uprościło
Było zwyczajne, proste sobie
By szpak pstrokaty, zagrypiony
Fikał koziołki nam na grobie
Aby wątpiący się rozpłakał
Na cud czekając w swej kolejce
A Matka Boska cichych, ufnych
Jak ciepły pled wzięła na ręce


                                                                      ks. Jan Twardowski





sobota, 22 grudnia 2018

Wesołych Świąt

Kochani

Zdrowia, miłości i wiary,
Rodzinnego ciepła i wiele radości,
Nadziei na Nowy Rok,
A pod choinką duuuużo prezentów życzy

                                                  Mama Maminka



środa, 12 grudnia 2018

Do zobaczenia...


Co pewien czas na różnych blogach,  takich - powiedziałabym- mniej "wartościowych" (wartościowe nie podejmują takich kwestii) pojawiają się posty krytykujące inne blogi! Wytyka się brak ciekawych tematów, lub po prostu  brak ich stematyzowania , brak oryginalności , zaciekawienia czytelnika albo  regres, a nawet nuuuudy na pudy. 
Ogólnie dooopa i żenada!

Zawsze, kiedy czytam takie wywody,  doznaję niemiłego ukłucia w sercu z jednej strony - bo odnoszę wrażenie, że to dotyczy właśnie mnie - i natychmiastowego buntu z drugiej??!!
No bo jakim prawem oceniamy innych? Krytykujemy, wyśmiewamy, szydzimy.
Się pytam jakim prawem włazimy z brudnymi buciorami do cudzego życia?!
Nie podoba ci się? Nie czytaj, nie śledź i nie zaglądaj! Masz ten cholerny wybór!

Ja sama często byłam w rozterce. Zastanawiałam się po co ja to robię, po co piszę? Dla kogo?
Miałam poczucie miałkości, bylejakości i takie tam...

Dzisiaj nasz ukochany domek został sprzedany! To, że smutek przepełnia całe moje ciało to sprawa oczywista. Dusza rozdarta płacze, a z oczu łzy płyną same. Ale wiecie co? Dzisiaj coś do mnie dotarło!
Dzisiaj zrozumiałam po co i dla kogo pisałam tego bloga. Otóż dla siebie! Jedynie i wyłącznie dla siebie! W tej materii jest to najlepsza rzecz jaką popełniłam. Może nie jest ona wysokich lotów - nawet na pewno, ale jest ona moja i dla mnie. Jest to pamiątka, kronika, zapis mojego życia tu w tym domku i tym ogrodzie, takim kochanym i ukochanym. Takim wypieszczonym i zadbanym. Zapis życia codziennego, dokumentacja fotograficzna każdej pory roku, a nawet pory dnia. Tu jest ta dbałość o mój trawnik, który uwielbiałam kosić i robiłam to zawsze z wielką ochotą i namaszczeniem, relaksując się przy tym jak w najlepszym SPA.
Tu są remonty i wqrwy na remonty. Tu są zmartwienia i kłopoty, nadzieje i radości no i moje z bożej łaski "limeryki", a także widoki zapierające dech w piersiach, do których  będę wracać zawsze, bo drugi raz już nie trafi się takie miejsce.

Kochani, zamykam tego bloga tak, jak zamykam pewien okres mojego życia.
Dziękuję, że byliście ze mną, wspierali dobrym słowem, pomysłami na obiad, inspirowali w wielu dziedzinach życia. Dziękuję za poezję, którą kocham miłością pierwszą. Dziękuję za wspaniałą prozę, prozę Waszego życia, którą czytałam z wielkim zainteresowaniem. Najzwyczajniej w świecie uwielbiałam zaglądać do Was przez "dziurkę od klucza..."

 Dziękuję za wszystko... ♥♥♥

Jeszcze nie wiem gdzie rzuci mnie los? 
Żywię nadzieję, że w dobre i przyjazne miejsce, z bardzo dobrą energią :)

Do zobaczenia gdzieś tam, na wirtualnym na szlaku :)

Ps.1 Będą jeszcze życzenia świąteczne :)

Ps.2 Jak tylko ogarnę się życiowo będę Was odwiedzać :*

Ps.3 Ryczę jak bóbr.. ;(((