Lapsus

niejaka Pani, Rybka Dybcio zwana
sprawy urzędowe załatwia od rana 
jest zdenerwowana,kolejki pilnuje
dlatego też wszystkich bacznie obserwuje...
tymczasem sprawa nieco się rypła,
bo zamiast Rybka Dybcio...
wywołują Rybcio!
siedzi wystraszona...nagle eureka!
to przecież na nią,w okienku,"ważna" pani czeka
uff...sprawę załatwia,jest zadowolona
i już nie pamięta,że była przechrzczona.

Target

Rozdygotane myśli,bombardowane tysiącem informacji.
Wszechobecny niepokój,
Ucisk zewnętrzny powodujący umysłu anemizację.
Nie myślisz...robisz,wykonujesz.
By sprostać wymaganiom
Cudów dokonywujesz.
A wokół ciebie,w teatrze zadań,
Loża szyderców wypełniona po brzegi.
Tu każdy,swoimi drogami,chodzi na przeszpiegi.
Knują,fałszują,koloryzują...
Są bezlitośni,jedni drugimi się dowartościowują.
Zmęczony jesteś,uciec chciałbyś na zawsze.
Przez tę gawiedź, czujesz się inny i słabszy.
Co rano,przed pracą,maskę głupca zakładasz,
Żeby do reszty,zdrowych zmysłów nie postradać.

Maj Oszalał

maj oszalał pachnidłami natury
gamą kolorów przyodziewa wszystkie,
co dzień piękniejsze swoje garnitury
zapachniało piwoniami z babcinego ogródka...
jaśminy i konwalie czarują niemal we wszystkich
wiejskich zagródkach
bajkowe lasy pełne przylaszczek,
delikatnością bieli, wytęsknione wiosny, oko głaszczą
daleko odchodzą męczące, codzienne chciejstwa
nic tak nie cieszy, poza siedzeniem jak bęcwał
i tylko nostalgia chwyta za gardło,
za pięknem i szczęściem
i lęk, że za chwilę tego już nie będzie.

Inteligentna Inaczej

W kolejce do "Bozi" za rozumem stała
Rozumu zabrakło, a i wzrostu nie dostała
Umysł ma ścisły, a raczej ściśnięty
Wyprany przez życie i dobrze wyciśnięty
Bystrości umysłu cały czas deficyt
Niewypowiedziane słowa...jak na Targowicy
Brakuje też cechy elokwencją zwanej
W dobrym towarzystwie, szczególnie pożądanej
Między wierszami czytać nie umie...
Dopiero,wyłożenie kawy na ławę, dobrze rozumie
I tak sobie żyje Stworzenie Boże
Całkiem normalnie,wcale jak Niebożę
Tyle co potrzeba zawsze zrozumie
I z mądrości życiowych skorzystać umie. 

Szanuj Sąsiada

Chcesz mieć sąsiada dobrego?

To trzymaj się z dala od niego!

Kurtuazyjnie zdania wymieniaj

W inkwizytora się nie zamieniaj

Nie właź z butami w życie rodzinne

Bo przecież każde jest trochę inne

I nie oceniaj, i nie podglądaj

Zobacz , jak Twoje życie wygląda

Prześmiewcze tony w domu zachowaj

Nigdy na forum....Boże uchowaj!

Zazdrosnym okiem zerkasz na niego

A on zazdrości ci życia twojego

Bo, nie doceniamy tego co mamy

Tylko "lepszego"ciągle szukamy

Szanuj sąsiada!

W "pożyczki" do niego przyjść zawsze wypada

Po trochę cukru,mąki czy soli

Psa dopilnować,czy co tam kto woli

Pomoc sąsiedzka mile widziana...

Tylko pod wieczór, a nie tak z rana

Szanuj sąsiada!

Przy dobrym sąsiedzie spokojnie śpisz

Ze zdarzeń losowych nieco sobie kpisz.

Rozdarcie

Wyjechałeś, tęskniłeś...
Powróciłeś, tęsknisz...

Odgłosy życia

Na dalekiej łące krasiste krowy ryczą...
Rankiem, u sąsiada koguty kukuryczą
Kaczki kwakwaczki w maleńkim stawie pluskają
Gęsi gęgarki od świtu ploteczki  wymieniają
Ptaki w ósemki i półćwiartki ćwierkają
A indory indyczą i się nadymają
Wieczorem koń zarży na rżysku
Kotka kociarnię przenosi w malutkim pyszczku
Pies ostre szczęki pokaże
I zaszczeka jak mu natura każe
Wszystko to w piękną melodię życia się składa
Codzienny , spokojny biorytm światu układa.

Gadacze, Słuchacze

Nie chce mi się z tobą gadać!
Ty nie umiesz opowiadać!
Inni  słowem tłustym karmią,
Tak ogromnym niczym armia
Z nimi fajnie się przebywa
Z tobą?...nudy cały czas przybywa
Ze skorupy wyjdź ,ślimaku!
Rozhuśtaj się...jak na hamaku
Poczuj lekkość,wiatr we włosach
Opowiadaj!!!Niech usłyszą cię w niebiosach...
Znowu milczysz?Medytujesz!
Dlaczego wszystko rozpamiętujesz?
Inny jesteś...nienormalny
Polot życia? strasznie marny
Jednak...
Bardzo ciebie lubię
Bo ty słuchać innych umiesz
I nikogo nie oceniasz
I nikogo tym nie wpieniasz
Nie mądrujesz , nie plotkujesz
Zawsze fair się zachowujesz
Nie przerażaj się milczeniem!
Ono dla nas jest zbawieniem
W zgiełku, duszę swoją tracisz
Ciszą, zawsze się bogacisz.

Skarga

Mam na pieńku z Tobą Boże...

Żyłam z myślą:"Bóg napewno mi pomoże"

Tymczasem ,sama musiałam sobie radzić

Po ciemnych zakamarkach życia

Nie było mnie komu prowadzić

Ciężkie chmury nad głową wisiały

A wszystkie razem

Mroczne scenariusze pisały

Huragany , błyskawice

Przetaczały się przez młodziutkie moje życie

Lękiem napawały...

Dlaczego nie uchroniłeś mnie od ran zadanych..?

Nie otuliłeś płaszczem miłosierdzia dziecię poniżane?

Gdzie byłeś Boże?

Jakie sprawy świata tego

Ważniejsze były od życia bezbronnego

Dlaczego modlitwy w hołdzie składane

I prośby w intencji...nie zostały wysłuchane?

Dlaczego Boże?..

Modlitwa

Rozkuj Panie moje serce skamieniałe
I uwolnij, od strachów i lęku 
Które od dzieciństwa przez lata się odkładały
Od żalu...z powodu braku miłości matczynej
Prawdziwej,głębokiej ,wytęsknionej i miłej
Rozkuj Panie moje serce skamieniałe
I uwolnij, od wpojonych zasad
Które duszę moją ociosały
W żelazne ramy włożyły i spowodowały
Że nie wiem kim naprawdę jestem
       Ciężko mi Panie!
Rozkuj Panie moje serce skamieniałe
I uwolnij, od grzechu
Popełnionego w chwili słabości
Bez wsparcia najbliższych i Twojego, Boskości
Rozkuj Panie moje serce skamieniałe!!!
Przywróć wrażliwość dziecka niewinnego
Rozkuj ramy... i uwolnij mnie winnego
  Żeby wiedzieć,kim naprawdę jestem...

Podsumowanie

Święta, święta i po świętach...
Ze stołu zniknęły kaczki, kury i prosięta.
A w świąteczną niedzielę z rana
zastanawiałeś się,czy to Zmartwychwstanie,
czy też Narodziny Pana?
Pierwsze zwiastuny wiosny -niemalże w biegu
przykryła gruba warstwa mokrego śniegu.
Na szczęście miłe spotkania w gronie rodziny
poprawiły humory i smutne miny
Jak co roku Święta Wielkiej Nocy
przypominają nam , o naszego Pana mocy
Radość zawsze nas rozpiera
Potem smutek...bo na tę okoliczność każdy z nas 
                                                                           przybiera

Chandra

Pogoda na razie nas nie rozpieszcza
Zima trzyma ją w solidnych kleszczach
Północny wiatr ciągle odwiedza
Śniegiem i chłodem jeszcze nawiedza
Szaro , ponuro... nic nie połechce!
A przez to wszystko i żyć się nie chce

Wielkanocny koszyczek

Siedzą w nim jajeczka tęczą malowane
Znak naszego życia,zwycięstwa nad szatanem
Wędlina,kiełbasa czy inne "ptactwo"
Zapewnia zdrowie,płodność i bogactwo
Chleb symbolizuje Jezusa Chrystusa
A sól nas oczyszcza i chroni od zepsucia
Zielony bukszpan,bazie prosto z wody
To znak budzącej się do życia przyrody...

Radosne Alleluja

Świeża,soczysta zielona rzeżucha
Uśmiecha się do nas od ucha do ucha
Baby,serniki,piękne mazurki
Do stołu wołają synów i córki
Pieczone szynki, kiełbachy grube...
-oby nie były na naszą zgubę-
Jeszcze pisanki... ręcznie malowane
W Wielką Sobotę wszystkie okraszane
Jaja   gotowane koniecznie na twardo
By  charaktery były po nich harde
W Niedzielę na ucztę ruszamy do Wuja
Cieszymy się wzajem...
                                 Radosnym Alleluja

W Achrymowcach

W Achrymowcach, na szczęście Chodzą jeszcze w gumowcach...
Wieś przepełniona obfitością zieleni
Cudownymi kolorami świata się mieni
Drewniane domy,tak zwane siedliska
A w nich pochylone stare Ludziska
Święte kapliczki, wspaniałe widoki...
Dzięki ci Panie, że istnieją jeszcze takie, tego świata 
                                                                              uroki

Cyraneczka

Mała kaczuszka cyraneczką zwana
Wiosny jest zwiastunem,obok bociana
Gnieździ się na bagnach,skrzydła rozpościera
Owady,skorupiaki tonami pożera
Jej piękna szata,czarnobrązowa...
-nie jakaś pstrokata czy kolorowa-
Jest ozdobiona lusterkiem zielonym
A w drugiej połowie już granatowym
Podróże lubi, światowa istota
Najbardziej jednak kocha,nasze polskie błota

Sikorka modra

Przyleciała z rana sikoreczka modra
Widać, że natura była dla niej szczodra
Niebieska czapeczka, cytrynowy brzuszek
W białym otoczeniu czarno wokół uszek
Wszędzie podobno bardzo pospolita
Nie przymierzając, jak jakaś lolita
Śpiew...sit tigi tigi tonów wabiących
Z końcówką cicici-jur się składający
Od samego rana oko nasze cieszy
Ooo...już odfrunęła, bo się ciągle spieszy

Wspomnienie

Babcię miała wspaniałą...
Babcia kochała  ją  ze wszystkich swoich sił , 
I mocą swoją całą
Dbała i rozpieszczała , "najulubieńsze" gotowała
W gruncie rzeczy  niczego jej nie żałowała
Najbardziej pamięta pierogi ruskie
A na śniadanie na mleku lane kluski ,
Świeżo pieczone bułeczki maślane
Powidłami z własnej spiżarni posmarowane
W niedzielę rosół , potrawka z kurczaka
Tort malinowy i owoce prosto z krzaka
Na święta pieczyste i różne frykasy...
Boże jakie to były wspaniałe czasy !
Dziadek rozpieszczał wcale nie gorzej
Słodycze podtykał o każdej porze
W małym sklepiku łakocie kupował
Krówki , irysy...potem dla niej chował
I jeszcze ciasteczka i małe pączki...
A mówił do niej: "ty mały Bączku"
Dziadkowie wieczorem snuli opowieści
O tym , jak się poznali , razem wspierali... i innej treści
Miłość Tych dwojga , zapach pieczonego chleba
To wszystko , czego jej było wtedy potrzeba.

Nowa era

Nadeszła era młodego bohatera
Komputery , elektronika...
On wszystko w mig " połyka "
Za tobą stary człowiecze
"Mechanizacja"... niestety się wlecze
Ale pamiętać musisz obowiązkowo
Nip...pesel i jeszcze to i owo
Do miasta pojechać to nie lada sztuka
Tam natychmiast parkometr do ciebie puka
Bankomat "ścianą płaczu" zwany....
Ty musisz być w tym wszystkim obeznany !!!!
Tymczasem twoja głowa, szronem pokryta
Nie wszystko już pamięta i chwyta
Do tego marketów się namnożyło...
Podobno dlatego, by się taniej żyło
Ale nazwy "ichnych" jakoś obco brzmiące
-nie mówię tu broń boże o Biedronce-
I tak w "Lidrze" dresy dla wnuczka kupujesz
Makaron włoski ,tam nabyty, dzisiaj ugotujesz
A potem w polu buszujesz, najzwyczajniej w świecie
Oczywiście... w "Polu" Markecie !
Z czym jeszcze zmagać ci się przyjdzie!?
I czy na dobre to wszystko ci wyjdzie.

Żabka

Skacze beztrosko po kwitnącej łące...
Wiosną jej uczucia są zawsze gorące
Kumka i kumka , partnera szuka
W błocie się tapla ta zielona sztuka
Jest trochę frywolna  i zmanierowana
Szkoda, że ląduje...w brzuchu bociana

Studnia

Przy drodze stoi samotna od lat

Kiedyś wszyscy ją kochali

Dzisiaj zapomniał o niej świat

Całe wieki temu nasze pragnienia gasiła

Zwierzęta i ludzi u siebie gościła

Wodę zawsze zimną i przesmaczną miała

Bez ograniczeń światu serwowała

Teraz zapomniana...mchem porosłe wnętrze

Daszek spróchniały , zielsko  się na niej piętrzy

Przez te wszystkie lata niejedno widziała

Raz była szczęśliwa , a potem płakała

I chociaż minęły lata jej świetności

Nadal jest urocza...przypomina ci lata twojej młodości

Pocieszenie

Przeważnie głośno krzyczą...
Ze zdaniem innych się nie liczą
"Mądrości" życiowe forsują
Poniżają cię i krew ci psują
Przez życie gnają, łokciami się rozpychając
Od świtu aż do zmierzchu
"Ich" zawsze musi być na wierzchu
Prawie się wydzierając,
Swoje racje udowadniają
Mistrzowie pozoru i powierzchowności
Nie zobaczysz tu serca ani prawdziwości
Na szczęście z nimi ci nie pisane
...bo to kołki grubo ciosane

Priorytet

Od początku istnienia o wszystko zabiegasz

Przez długie lata do szkół różnych biegasz

Edukację ciekawą w teorii zdobywasz

Potem dobra praca...na salonach bywasz

Dorabiasz się dzielnie , rodzinę zakładasz

W swoich pociechach wszelakie nadzieje pokładasz

I tak  życie leci, w mozole i trudzie

Wszystko się zmienia , zmieniają się ludzie

Mijają lata , starość cię dopada

Teraz niestety nie wszystko wypada

Ze sceny życia powoli odchodzisz

Ale tak naprawdę na to się nie godzisz 

Z koszyka młodości garściami czerpałaś

Nie pogubiłaś się jednak , zasad się trzymałaś

Byłaś otwarta , nie jakaś skorupa

Wszystko przeminęło.... 
Teraz pozostała tylko, poranna dobra kupa! 

"Samiec Alfa"

Pochłonięty swoimi sprawami bez reszty...
Wszystko go złości , i wszystkich beszta
Skupić się może na jednej rzeczy 
Obciążony obowiązkami , natychmiast złorzeczy
Najlepiej czuje się w domowych pieleszach
Wpatrzony w ekran i w ciepłych bamboszach
Ambicje tego świata  obchodzą go wcale
Ale mecz piłki nożnej przeżywa jak w szale
Podobno przejmują go losy rodziny
Trwa to jednak krótko , najwyżej pół godziny
W  decyzjach życiowych niebożątko udaje ,
Ale to twarda sztuka , która cię wykorzystuje
Zastanawiasz się... czy to niedzwiadek czy może wąż!?
Nie...to przecież Twój MĄŻ !

Podróż

Wybierasz się dzisiaj jak sójka za morze...
I wybrać się nigdzie nie możesz!
" Za pięć dwunasta" biegasz po domu
Szarpiesz za klamki ...
I po co to komu ?
Ale w zgiełku życia , niepewna niczego
Nie ogarniasz pamięcią wszystkiego
Dlatego biegasz , kurki dokręcasz
Jeszcze raz do kuchni...
Nad wszystkim się " znęcasz"
Wreszcie spokojna biegniesz na autobus !?
Ten właśnie odjechał...  bezrozumny łobuz !

"Perfekcyjne panie domu"

U fryzjera panie siedzą
W "babskich" sprawach mnóstwo wiedzą
Kolor włosów ci doradzą
Na cellulit coś poradzą
Diety wszystkie w małym palcu
Ciasta pieką bez zakalca
Jaką plamę czym wywabić
Gdzie się dobrze pójść zabawić
Dobra szkoła czy przedszkole....
Ważne sprawy w naszym siole
Z kim ? Za ile ?  I co  komu?...
Wszystkie one... "perfekcyjne panie domu"

Antidotum

Otwórz szeroko wrota milczenia
Odkryj pokłady ciszy
Wsłuchaj się sercem w swoje marzenia
I zrozum co piszą poeci.
Unikaj głośnych i napastliwych
Oni są udręką ducha
Szum spokojnego morza...powiew skrzydeł anioła
To miłości twojego ucha
Płaczące myśli ukołysz, duszę od krzyku                                             uwolnij  Nie pędź tak! zastanów się...zwolnij.

Wierzba Joanna

Wierzba Joanna to stara panna
Stoi w ogrodzie , w cieple i chłodzie
Deszcz na nią pada ,
 Wiatr w jej ramiona swe moce składa
Jej rosochate po zimie afro
W pięknym zakątku robi wręcz afront!
Chciałaby wiosną  pójść do fryzjera
I krótko przyciąć się na " bankiera"
Czy to możliwe? Nie bardzo wierzę!
Urok swój cały utraci   w tym "bankierze".

Kara boża

Obwiało mnie całą mocne wiatrzycho
Wszystko mnie boli
A niech to licho!
Kicham i prycham  prawie , że zdycham
 Gorączka wysoka me trzewia trawi     
Polopiryna nawet  nie zbawi!
Łeb mi rozsadza!...
A wszystko wokół tylko przeszkadza
Chusteczek tysiąc zużytych leży...
Na mojej głowie chory włos się jeży
Podobno spadła na mnie kara boża
Za to , że "goła" chodzę po dworze

Przy Niej zawsze słońce świeci...

Córuś moja piękna, młoda
Świat zachwyca Jej uroda
Mały nosek , średnie usta....
Takie są obecnie gusta
Przy tym mądra , "wyważona"
Prawie , że...zrównoważona
Bardzo twórcza , kreatywna
Mało tylko asertywna
Lubi zmiany w swoim życiu
 Nie wieje  nudą w jej bycie
Zawsze dużo opowiada
W splot ciekawych zdarzeń składa
Jak ptaszyna dom obleci 
Przy Niej zawsze słońce świeci

Zuzanna mała

Zuzanna mała chłopca poznała
I od początku w nim się kochała
Chłopak w połowie swe życie uciął
No i podążył za swoją chucią.

"Galeria Sztuki"

 W galerii nowej dziś przebywałam
Światu i sobie szyku zadałam
Wszystkiego dużo , piękne komnaty...
Ale gdzie tu sztuka ?
Tu same szmaty !

Ojciec się cieszy,matka?...panika

Tak niedawno się urodził...
Jak to chłopak, wcześnie chodził
Mówić zaczął bardzo pózno
Ale składnie i dość luzno
Do przedszkola wcześnie musiał
Sam się najadł i "nie siusiał"   
 Choroba potem ,długo męczyła
Aż po trzech latach Go opuściła
Pływać się uczył u boku siostry...
"Trener" na szczęście nie był zbyt ostry!
Następnie szkoła, zawodnik  złoty...
Szkoda,że krótkie to były wzloty
Wreszcie matura!..Politechnika...
Ojciec się cieszy, matka?...panika
Coś przeczuwała..i wykrakała
Z domu wyjechał Mały zakała
Dziewczę pokochał  studia porzucił
Czy jest nadzieja,że kiedyś wróci?

Atut Kobiety

Powiadają,że jest to atut kobiety
A ja nie zgadzam się z tym niestety
Przez pryzmat Tego cię postrzegają
Świadectwo jedno ci wystawiają....
Młodość przemija,wszystko wiotczeje
Każda część ciała nam się starzeje
Na starość wiszą ogromne gruchy
Niczym zużyte stare poduchy
Doceńcie zatem, to co już macie
Nie tkwijcie w starym paradygmacie
Bo wszystko jest piękne i wyjątkowe

I to co duże i to zaczątkowe