Kiedyś wszyscy ją kochali
Dzisiaj zapomniał o niej świat
Całe wieki temu nasze pragnienia gasiła
Zwierzęta i ludzi u siebie gościła
Wodę zawsze zimną i przesmaczną miała
Bez ograniczeń światu serwowała
Teraz zapomniana...mchem porosłe wnętrze
Daszek spróchniały , zielsko się na niej piętrzy
Przez te wszystkie lata niejedno widziała
Raz była szczęśliwa , a potem płakała
I chociaż minęły lata jej świetności
Nadal jest urocza...przypomina ci lata twojej młodości
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz