Wrześniowy ogród

Dzień był dzisiaj wspaniały, niesamowity, jak za obrazka. :) 
Pogoda boska! Temp. 23 st. C, a więc idealna!
Bezwietrznie i bezchmurnie...no prawie, ale te białe, "bawełniane" kłębuszki  na niebie dodawały jedynie uroku temu niezwykłemu dniu.

Dziękuję i jestem wdzięczna :)

Cały dzień spędziliśmy w ogrodzie pracując, bo praca dzisiaj to czysta przyjemność, zresztą...grzechem byłoby nie wykorzystać tej fantastycznej aury.

Zlikwidowaliśmy naszą permakulturową "grządkę", którą założyliśmy trzy lata temu, zgodnie z instrukcją wielu blogów tematycznych jak i samego neta. Grządkę, z powody braku areału umieściliśmy pomiędzy dwoma drzewami - sosną i brzozą. I to był nasz błąd, kardynalny...!

Po trzech latach uprawy, gdzie zaledwie pierwszy rok bogaty był we własne nowalijki wiosną i pełen ogórków latem , potem wszystko zaczęło powoli marnieć, a w tym roku przybrało bardzo rachityczny kształt. Po dogłębnej analizie okazało się, że najzwyczajniej w świecie do naszej permakultury dobrały się korzenie obu drzew i to w sposób baaardzo ekspansywny. A, że na walkę z onymi nie mamy ani czasu, ani ochoty, postanowiliśmy całość "rozbroić" i ponownie zagospodarować! Nie wiemy jeszcze jak, ale coś się wymyśli... ;)))

Poniżej są zdjęcia z ubiegłego roku

To jest to "rozbrojenie" i pole do...popisu :)

A tu reszta wczesno wrześniowego ogrodu..

 Budleja walczy z sosną himalajską i świerkiem koreańskim o życiodajne promienie słońca :)

 Tutaj widać to lepiej

 To miejsce zagospodarowaliśmy na nowo, wycięliśmy ogromną daglezję, która niebezpiecznie przechylała się na jedną stronę. Po wycięciu ukazał się nam nasz Kamienny Strażnik ;) domu, o którym dawno zapomnieliśmy :)

 Róża odmiany Heritage, która nadal kwitnie i jest piękna 

 Nasze osobiste maślaki -  nieźle obrodziły w tym roku ;))

Wierzba po letnim cięciu zagęściła się i jakby wzmocniła

Sono felice :)

Nic mnie tak nie uszczęśliwia jak kawał dobrze wykonanej, sensownej roboty :)