Podróż

 Wczoraj byłam w niebie

 Szukałam tam siebie...

Przestrzeń świetlista, bezgraniczna cała

A ja ziarnko piasku, a ja taka mała

Widziałam obłoki grube jak pierzyny

I drogi promieniste, po same wyżyny

Łańcuchy górskie w niebiańskim bezmiarze

I doliny płynące jak młodzi żeglarze

Czułam Obecność, która błękitniała

Ale ja nikogo obok nie widziałam 

Otulała mnie Miłość - metafizyczna

Wierna i trwała, nieiluzoryczna

Ciało i umysł stały się jednością

Tworząc monolit, będący całością

Było mi tam dobrze, jak w prawdziwym Niebie

Ale ja maluczka - nie znalazłam siebie..

Dzisiaj jestem w piekle

Tu jakoś tak wściekle

Psy rozjuszone szczekają wszędzie

Kruk czarny wygłasza kłamliwe orędzie

Zrozpaczona matka tuli dziecko swoje

Złydotyk je skrzywdził - płaczą oboje

Orki z Mordoru krwią malują bruk

Czarną śmierć niosą, i zgliszcza i huk

Otchłań piekielna męką wypełniona

Ciemnością, łzą grubą - na wskroś niespełniona

Podróż zbyt bolesna - nie tego mi trzeba

Chciałabym z powrotem do boskiego nieba